خطاهای گفتاری و بازخورد: ویژگیها و نگرش یادگیرنده

مطالعه حاضر سعی در واکاوی احساسات و نگرش سه زبان اموز درزمینه تصحیح خطا ها در یک موسسه اموزش زبان در سنندج داشت. شرکت کنندگان سه زبان اموز ایرانی بودند که تقریبا از میان شصت زبان اموز در دو موسسه اموزش زبان در سنندج بر اساس معیارهایی همچون پیش زمینه- سابقه- انگلیسی و میزان اشنایی بین انها و معلمشان انتخاب شدند. در رابطه با استراتژی تحقیقی اتخاذ شده باید گفت که روش کیفی بسیار متناسب به نظر می رسید و درمیان زیر مجموعه های این روش از مطالعه ی موردی استفاده شد. روش های فوق الذکر در خدمت واکاوی مساله ی چگونگی درک بازخورد دادن معلم ها در زمان انجام فعالیت های گفتاری به ویژه هنگام مرتکب شدن خطا توسط زبان اموزان قرار گرفت. نتایج این جستار نشان داد که زبان اموزان عمیقا به معلمشان به عنوان یک موجود توانمند که می تواند راه زبان آموزی را برای آنها هموار سازد اعتقاد داشتند. با وجود این، نتایج دیگری از مصاحبه با شرکت کنندگان بدست آمد دال بر اینکه یک معلم می تواند نقش یک مانع و همچنین یک پناهگاه را ایفا کند. با توجه به اینکه ایا معلم توانایی انعکاس آگاهی نظری از عوامل شخصیتی فراگیران و متغیرهای روحی روانی در کلاس درس به علت دلایل مختلفی همچون قوانین سخت گیرانه ی موسسه، نا متجانس بودن زبان آموزان، تعداد زیاد زبان آموزان در کلاس و شخصیت خود معلم را دارد یا نه.